سلام من به تو زهرا /صدایت می کنم اما /صدایی از تو پیدا نیست

کجایی پس؟ شدم تنها در این شب ها/ صدای من نمی آید؟نمی بینی مرا اینجا

حسن جان و حسین جانت غم بی مادری دارند/ بیا اینجا ببین زینب در این شب ها به جای تو زنقش مادری دارد.

شاعر:میثم اسکندری

ولادت با سعادت حضرت زینب کبری (س )بر شما مبارک باد

وقت نزول رحمت حق از سحاب شد
یعنی که جام دیده ی ما پُر شراب شد
مستی ما به رتبه ی اعلی رسیده است
آنگونه که دل همه ی ما خراب شد
زهراترین ستاره ی زهرا طلوع کرد
نوری دمید و قبلگه آفتاب شد
بعد از طلوع مِهر رخش دل جلا گرفت
در ذره ذره های دلم انقلاب شد
امشب خدا برای علی حیدر آفرید
زیباترین دعای علی مستجاب شد
"یک نیمه اش حسن شد و یک نیمه اش حسین"
از شدّت بزرگی اش عالی جناب شد
از بس که شأن و منزلتش پر بها بود
وحی خدا به حضرت ختمی مآب شد ...
... آمد ندا که نام دل آراش زینب است
این گونه شد که زینت بابا خطاب شد
,,قائم مقام فاطمه آمد ادب کنید
از او سعادت دو جهان را طلب کنید,,

ما از ازل گدای پریشان زینبیم 
شکر خدا که ریزه خور خوان زینبیم
با یک دعای او همه عاشق شدیم و بس
یعنی که عاشقانه مسلمان زینبیم
ما را خرید و نوکر اربابمان نمود 
ممنون لطف و بخشش و احسان زینبیم
طعم شراب کوثری او زبانزد است 
مست و خراب باده ی جوشان زینبیم
با یک نگاه حیدریش جذبمان نمود 
ما قوم در به در، همه سلمان زینبیم 
حجب و حیای دختر زهرا زبانزد است 
تا روز حشر ما همه حیران زینبیم
مثل خدیجه هستی خود را فدا نمود 
مبهوت عزم راسخ و ایمان زینبیم
او یک تنه مقابل دشمن قیام کرد 
دلداده های رزم نمایان زینبیم 
,,مانند مرد باشد اگر چه که خانم است
خون علی میان رگش در تلاطم است,,

او آمده زمین و زمان را تکان دهد
مثل مسیح بر تن هر مرده جان دهد
او آمده که با کرم کردگاریش
با نور خویش بر سر ما سایه بان دهد
او آمده که آیه ای از هل اتی شود
بر دست های خالی ما آب و نان دهد
او آمده که با نخی از تار چادرش
بر دوستدار فاطمه برگ امان دهد
او آمده که با نفس مصطفاییش
قد قامت نماز ولا را اذان دهد
او آمده پیمبر خورشید طف شود
در ماجرای کرب و بلا امتحان دهد
او آمده که حق خودش را ادا کند
یعنی به راه عشق، دو تا نوجوان دهد 
او آمده برای حسین خواهری کند
او آمده که خواهریش را نشان دهد
,,خواهر- برادری که عزیز دل هم اند
تنها همین دو عاشق و معشوق عالم اند,,


هرگز کسی شبیه تو خواهر نبود و نیست
در آسمان عاطفه اختر نبود و نیست
دار و ندار تو همه وقف حسین بود
مانند تو به پای برادر نبود و نیست
حتی تو از عصاره ی جانت گذشته ای
در کربلا، شبیه تو مادر نبود و نیست
آیینه ی شکسته ی صحرای کربلا!
مانند ماجرای تو دیگر نبود و نیست
بر شانه ی صبور تو بار رسالت است
مانند تو کسی که پیمبر نبود و نیست
در ذیل خطبه های فصیح تو گفته اند:
اصلاً کسی شبیه تو "حیدر" نبود و نیست
شیوایی کلام تو را هیچ کس نداشت
از ذوالفقار نطق تو خوشتر نبود و نیست
زینب شدی که زینت شیر خدا شوی
یعنی کسی شبیه تو زیور نبود و نیست
,,در دفتر ثنای تو ای یاس مریمی
این بس بُوَد که عالمه ی بی معلمی,,

 
هر دختری که دختر زهرا نمی شود 
هر بانویی که زینب کبری نمی شود
دار و ندار حضرت حیدر، مجلّله
جز تو کسی که "زینت بابا" نمی شود
وصف و مدیحت همه ی خاندانتان 
در فهم و عقل ما به خدا جا نمی شود
پرونده ی زمین و زمان، زیر دست توست 
بی اذن تو که نامه ای امضا نمی شود
صبر و ادب به پای تو قد خم نموده اند
این واژه ها بدون تو معنا نمی شود
دریا اگر مرکّب و گل ها قلم شوند
 یک شمّه از فضائلت انشا نمی شود
عیسی به نام نامی تو می دهد شفا
بیخود مقام او که مسیحا نمی شود
شأن و مقام حضرت مریم ز مهر توست
بی مهر تو که بانوی دنیا نمی شود
,,صدّیقه و زکیّه و تندیس عفّتی 
تو گوهر مقدّسه ی بحر عصمتی,,


آیینه ی تمام کمالات مادری 
یادآور جلال و کمال پیمبری
مستجمع جمیع صفات علی تویی 
یعنی تویی علی و علی تو، چه باوری؟
حیدر اگر به شهر علوم نبی در است 
بانو! تو هم به شهر وصال حسین، دری
وقتی به روی دست نبی گریه می کنی 
چشم انتظار دیدن روی برادری 
در پای درس مادر خود پا گرفته ای 
بیخود نشد که عالمه ی آل حیدری
علم لدنّی تو گواه کمال توست
الحق که از سلاله ی زهرای اطهری
با نطق حیدری و بیانات فاطمی
ویرانگر قبیله ی شوم و ستمگری
با هر کلام خود به عدو تیغ می کشی
در رزم خود شبیه برادر، دلاوری
,,با قدرتت به قله ی دل ها علم زدی
فتح الفتوح آل علی را رقم زدی,,


ای بانویی که اسوه شدی بر ادیب ها
مدح و فضائل تو بُوَد از عجیب ها
با هر خطابه ی تو علی زنده می شود
مبهوت ذوالفقار کلامت خطیب ها 
وقتی که با حسین خودت حرف می زنی
پیچیده می شود همه جا عطر سیب ها
ای یادگار فاطمه، علیا مخدّره
زهرا نسب شدی که شوی از نجیب ها
وقتی که نام توست به دارو چه حاجت است
اصلاً نیاز نیست وجود طبیب ها
با نام تو تمامی حاجات ما رواست
ای بهترین تجلّی امّن یجیب ها
طعم خوشی و طعم بلا را چشیده ای
ای مَحرم تمام فراز و نشیب ها
تفسیر داغ در نظرت جز "جمیل" نیست
محو شکوه عشق تو صبر و شکیب ها
در ظهر واقعه چقَدَر غصه

وسعت تمام دلتنگی این روزهایم را با اشک هایم به تو نشان دادم.من پای پیاده به سوی حرم تو راه افتادم. می دانم تو در همین نزدیکی ها هستی و هوایم را داری.

این روزها همه جا عکس تو را می بینم عکسی که در آن تو دست هایت را باز کرده ای و داری از آهویی دفاع می کنی.خوش به حال آن آهو.

چه احساس خوبی به من دست می دهد وقتی در صحن انقلاب ایستاده و از تو اذن دخول می خواهم و تو راهم می دهی. پله پله ذکر می گویم وبه سمت زیر زمین حرم ، پایین می روم.

آه، به یکباره قلبم با تپش بیشتری می زند، آن لحظه که دستم می گرفت به ضریح تو ، انگار یکبار دیگر به دنیا آمدم، لحظه ای میان اشک و آه ودلتنگی به تو گفتم سلام آقا،سلام عزیزم. آقا جان خیلی ها به من گفتند از طرف ما نائب الزیاره باش.خیلی به من گفتند سلام ما را به آقا برسان. در راه که می آمدم به من سفارش کردند به تو بگویم مریض دارند والتماس دعا داشتند.بسیار به من سفارش کردندکه به آقا بگو حاجت داریم و من فقط و فقط به تو می گویم هیچ غمی ندارم ، غم من با دیدن تو تمام شد امام مهربان من.

نثر:میثم اسکندری

این روزها بوی غریبی زیاد در شهرمان می پیچد.اما کسی حواسش نیست می دانم که در همین حوالی هستی و نمی آیی.علف به درک ، از بس نیامدنت تاول زیر پایم کاشته. پس چرا نمی آیی؟

راستی حق داری که نیایی؛در زمانه ای که حتی گل ها به زنبورها که محرمشان هستند خیانت می کنند و به پروانه ها چشم دارند از آدم هایش چه انتظاری داری. آسمان این روز و شبهای دلم تیکه و پاره است تو را کم دارد. وقتی که آمدی خاطرات تک تک ثانیه هایی که منتظرت بودم را برایت خواهم گفت خاطراتی از جنس صبر و امید.

این روزها دوستانم به من طعنه می زنند و به من می گویند دیوانه شده ای ، می گویند تو که او را ندیده ای برای چه عاشقش شدی او  اگر بود که تا به حال آمده بود ، عیب ندارد بگذار بگویند تو ناراحت نشو خودم جوابشان را دادم می دانی چه گفتم؟؟؟

به دوستانم گفتم اگر شما عاقل هستید شما را با عقلی که آن را نمیبینید تنها می گذارم .حالا کمی فکر کنید ببینید من دیوانه ام یا شما.

اصلا به من چه کار دارید عاشق اگر عقل داشت می شد یکی شبیه به شما عاقلان.

در وادی تنهایی خود منتظر آمدنت خواهم ماند تا بیایی.

نثر:میثم اسکندری

امام حسن عسگری (علیه‏ السلام) فرمودند:

«علامات المؤمن خمس: صلاة الخمسین و زیارة الأربعین و التختّم فى الیمین و تعفیر الجبین و الجهر ببسم الله الرّحمن الرّحیم »

نشانه‏ های مؤمن و شیعه، پنج چیز است: اقامه نمازِ پنجاه و یک رکعت، زیارت اربعین حسینی، انگشتر در دست راست کردن، سجده بر خاک و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم.

اهمیت زیارت اربعین، تنها به این نیست که از نشانه‏ های ایمان است، بلکه طبق این روایت در ردیف نمازهای واجب و مستحب قرار گرفته است. برپایه این روایت، همان‏ گونه که نماز ستون دین و شریعت است، زیارت اربعین و حادثه کربلا نیز ستون ولایت است.

براساس فرموده رسول خدا (ص): عصاره رسالت نبوی (ص) قرآن و عترت است؛ «إنى تارک فیکم الثقلین... کتاب الله و... عترتى أهل بیتى». عصاره کتاب الهی که دین خداست، ستونی دارد که نماز است و عصاره عترت نیز ستونش زیارت اربعین است که این دو ستون در روایت امام عسکری (علیه‏ السلام) در کنار هم ذکر شده است.لذا در زیارت اربعین، هدف قیام امام حسین (علیه ‏السلام) همان هدف رسالت نبی اکرم (ص) دانسته شده است.
برگرفته ازکتاب شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی،حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی

عالم همه درطواف عشق است ودایره دار این طواف حسین است. (شهیدآوینی)

هوا هوایِ جنون و هوا هوای سفر
یکی یکی همه رفتند زائرین همه پر

دلم هوایی کرب و بلاست.. بدجوری
هوس نموده دو رکعت نماز بالا سر

مسافرین حرم خوش به حالتان اما..
سلام ما برسانید بر شهِ بی سر

کنار علقمه و زیر قُبه ی مولا
دعا کنید مرا لاأقل دمِ آخر

دعا کنید که عمری بماند و باهم
بریم کرب-و-بلا ، أربعین سال دگر

کبوترانه مهاجر هنوز منتظرم
که عاشقانه بگیرم ضریح را در بر

ازعزیزانی که اربعین قسمتشون نشد برن کربلا دعوت میکنم که یک دل سیر گریه کنند برای حضرت رقیه سلام الله چون ایشان هم اربعین کربلامشرف نشدن .

ســـــــلام بـــر رقــیــــــه . . .

طفلی که همراه کاروان به اسارت رفت اما دیگر به کربلا برنگشت

ســـــــلام بـــر رقــیــــــه . . .

خسته ام ، خسته از خود غصه هایم را با آرام بخش کم می کنم ، پس چرا اینقدر دیر کردی؟توده ابرهای بارانی احاطه ام کرده اند و دارند روی سرم رژه می روند اما من بی خیال بی چتر زیرش ایستاده ام و خمی به ابرویم نمی آورم ، این روزها گلویم عجیب درد می کند جالب است همه به من می گویند سرما خورده ای بخاطر اینکه آن روز زیر باران منتظرت بودم ولی نمیدانند این بغض از بس نیامدنت است که گلویم رابه درد آورده است و چیزی نمانده تا بترکد.چه هوایی شده است.

من و آسمان با هم داریم می باریم ولی علت گریه آسمان را نمی دانم ولی من...

بی خیال. همان نگویم بهتر است.اینجا نمی توانم از عشقی که به تو دارم لام تا کام حرفی بزنم.ولی از دال تا میم را برایت می گویم.دوستت دارم.فقط هر جا هستی مواظب خودت باش.راستی با توأم این طرف ها نیا.این روزها کسی منتظر آمدن تو نیست.

نثر:میثم اسکندری

اگر از آسمان هم داعش ببارد، بازهم به زیارت حسین(ع) می رویم...

پاس و ویزا و بلیط نجف و پیگیری
صاحب صبر ، بگو دست مرا میگیری

اربعین ، کرببلا ، کوله به دوش رفقا
کار روز و شب ما هم شده خود درگیری...