انت السلام

نمیدانم .... شاید مقایسه اش درست نباشد....

ولی اگر یک صدم انتظاری را که برای شروع جام جهانی داشتیم برای شما داشتیم الان سر شیعه را در سوریه نمیبریدند ....

داعش جرات قتل عام شیعه در عراق را نداشت و کسی به فکرش هم خطور نمیکرد که احد الناسی کربلا را تهدید کند.....

شاید اگر یک برنامه به اندازه ی برنامه بیست چهارده برای شما روی آنتن میفرستادیم الان دغدغه ی ساپورت پوش ها و بی حجابی ها را نداشتیم.

اما چه میشود کرد که الان تمام دغدغه ی ما شده اینکه چند بر صفر مقابل آرژانتین میبازیم یا ستاره جام چه کسی خواهد بود یا دلیل استفراغ مسی چیست؟

اینها اصلا مهم نیستند اگر مهم بودند هیچکداممان اینها را نمیدانستیم اصلا وقتی برایش نمیگذاشتیم و تمام برنامه ی صدا و سیما این نبود.

ولی دریغا که مهم شده اند. و مهمتر از همه ، مهم نشده است.

آقای خوبی ها کارهایمان مهم نیست اصلا کار مهمی نکرده ایم.

انتظارمان هم مهم نیست هرچند منتظر هم نبوده ایم.

چیز مهمی  یافت نمیکنم که بتوانم مهم جلوه بدهم. ولی یک چیز مهمی هست که دلمان به آن خوش است و آن این که  به فکر شیعه هستید و برایتان مهم است. 

ای که دائم به جهان منتظر منتظری
گیری از مردم دانا ز ظهورش خبری

روز و شب ذکر زبان تو بود یا مهدی
در فراقش غم دل داری و اشک بصری

فرض کن، حضرت مهدی به تو ظاهر گردد
بر در خانه و یا بر سر کوی و گذری

ظاهرت هست چنانی که خجالت نکشی
باطنت هست پسندیده ی صاحب نظری؟

دیده ای هست تو را قابل دیدار امام
می توانی تو به خورشید جمالش نگری؟

خانه ات لایق او هست که مهمان گردد؟
لقمه ات در خور او هست که نزدش ببری؟

پول بی شبهه و سالم ز همه دارائیت
داری آنقدر که یک هدیه برایش بخری؟

گر بپرسد ثمرت چیست تو از طول حیات
داری از بهر ارائه سند مختصری؟

ور بپرسد عملت چیست ز بگذشتن عمر
در عملکرد تو باشد عمل معتبری؟

برده ای نان و غذا بهر مساکین یک شب
یا تو داری ز یتیمان و فقیران خبری؟

در پی امر به معروف و نهی از منکر
بوده ای بهر محبان ولایت سپری؟

هیچ گه داشته ای بهر ظهور حضرت
ناله نیمه شب و ذکر دعای سحری؟

آن چنان هست که افسرده و غمگین نشوی
گر بگیرد " سِمت تو"  بدهد بر دگری؟

داری آمادگی آنکه اگر حضرت خواست
از سر مال جهان بهر خدا در گذری؟

واقفی از عمل خویش تو بیش از دگران
می توان گفت تو را شیعه اثنی عشری ؟

گر از این جمله که گفتم همه را دارایی
خوش به حال تو که خود ساخته و منتظری

ور از این گفته تو را هست قصوری بیگی
توبه کن بلکه ز محبوب بیابی اثری

التماس دعا*اللهم عجل لولیک الفرج

در آیات قرآن، 10 بار به «جوان» اشاره شده که در همه آن ها کلمه «فتى» و مشتقات آن (به معنى جوانمرد) به کار رفته است.

برای دانلود کلیک بفرمایید

آقای روحانی اخیرا طی اظهاراتی بیان کرده بود:
«بعضی بیکار هستند و دچار توهمات می‌شوند، عده‌ای مدام غصه دین و آخرت مردم را می‌خورند در حالی که نه می‌دانند دین چیست و نه آخرت. اما همیشه غصه آخرت را می‌خورند.«

 رییس‌جمهور همچنین در تحلیل تفاوت حضور دولت و مردم در مباحث اجتماعی گفت: دولت دینی خوب است اما دین دولتی جای صحبت دارد؛ حتی تبلیغ دین باید به دست عالمان، مراجع، صاحب نظران و دلسوزان انجام شود و دولت نیز حمایت لازم را انجام دهد.

ادامه مطلب...

مقام معظم رهبری می فرمایند: ممکن است یک جوان موفق در خانه، معیارهاى دیگرى داشته باشد؛ اما دانشجوى موفق، به حیث دانشجویى، این است...

ادامه مطلب...

ماه پشت ابر نمیمونه. بالاخره یه روز خود واقعیمون رو نشون میدیم.

وقتی تو فرمای ثبت نام تیک مذهب رو، شیعه میزنیم اخلاقمون ، رفتارمون و... هم مثل شیعیان باشه.

وقتی به همه میگیم مسلمونیم و ظاهرمون رو مثل مسلمونا درست کردیم واقعا مسلمون باشیم.

وقتی ظاهرمون رو مثه بسیجیا کردیم کاری نکنیم که اسم بسیج و بسیجی خدشه دار بشه.

برادر من اگه ریش میذاری کاری نکن که همه به حزب اللهی ها بدبین بشن .

خواهر من اگه چادر میپوشین کاری نکنین که اسم چادر حضرت زهرا (س) خدشه دار بشه .

اگه اومدیم دانشجوی علوم قرآن شدیم و اسم علوم قرآن رو یدک میکشیم آبروی علوم قرآن رو حفظ کنیم.

آقا یا اسم شیعه و بسیجی و... رو از روی خودمون برداریم یا حرمتشو نگه داریم و مایه ی عزتش باشیم.

نه اینکه ارزش این اسم ها رو از بین ببریم و مایه ی ذلتش باشیم .

من اینو به خودم میگم نه به شما.اینو مینویسم که خودم مراقب اعمال و رفتارم باشم و مایه ی یادآوری خودم باشه...

بسیجیا ، علوم قرآنیا ، شیعیان ، مسلمونا منو ببخشین.حلالم کنین...

خدانگهدار...

کمپوت

ایراد از چشمان من است که تو را نمی بیند ، شایدم گوش هایم ضعیف شده اند و به قول دوستانم باید عینک بزنم ، نه ، فکر کنم تقصیر زبان است که اینقدر حرفهای چیزدار می زند. اینبار باید فکری برایش بکنم ، آها تازه یادم آمد ، دستان من هم مقصرند!!!که یکبار برای آمدنت بالا نیامده ، پاها را که نگو که هر چه می کشم از اوست .

فقط اگرآمدی خودت خبرمان کن شاید جمعه ها هم سر کار باشیم.

اللهم عجل لولیک الفرج

نثر:میثم اسکندری

گاهی تو را به دست باد می سپارم تا نوازش کند وجود نازنینت را…

گاهی زیر باران خیس می شوی تا شسته شود نگاه های هرزه مانده بر تو؛ تنت زخمی است، می دانم، و باران مرحم زخم است! و گاهی زیر آفتاب داغ می سوزی و سرخ می شوی از عطش،اما همچنان بر وفاداریت به من استواری…!

گاهی سر به زیر گرمای وجودت می کشم و تو را پناه اشک های خویش می سازم… و چه راز داری که ماجرای اشک هایم را در دلت نگاه می داری، در سکوتی ابدی! وجودت سنگری است ما بین من و آنچه با من در عناد است و تو، چه زیبا دشمنانم را نا امید می کنی، از به دست آوردن غنیمتی حتی ناچیز!

چه خوب است که هستی نازنینم! چه خوب است که تیرگی را به جان می خری تا دنیایی زیر سایه ات روشن بماند! و چه پر ماجرایی، تاریخی برای بودنت خون داده است؛ از قرن ها پیش دغدغه بوده ای …از قرن ها پیش ارزش …!

ای شاهد به جای مانده از کربلا…! ای شاهد به جای مانده از ماجرای در و دیوار و آتش…! چه والا مقامی که آقایم حسین هنگامه‌ی شهادت چشمانش نگران هتک حرمت به تو بود!

چه گوهر مقام، که جوان های بسیار استوار بودنت را با خون خود به معامله گذاشتند، خون دادند و نفس…؛ که تو پای بر جا بمانی… که حفظ شوی ! سال هاست تن زخمی تو مرحم زخم است… ای همیشه استوار و جاودان… ای همیشه با صلابت،بمان و باز هم ایستادگی کن…

معنای وجودت مشتی است بر دهان استکبار…مشتی است بر دهان ظلم…مشتی است بر دهان هر نگاه هرزه و از سر بی حیایی! کمتر از نود سال پیش چه بسیار بودند کسانی که از داغ دوری‌ات خانه نشین شدند،به ادعای آزادی تن به اسارت ندادند و آزاده شدند…

این روزها رضا شاه ملعون هم در حیرت چگونگی افتخار بی تو بودن، مانده است!!! چندگاهی است نام تو را تحجر نهاده اند…غافل از آنکه در عصر حجر اصل بر بی تو بودن بوده است و سالها سپری شد تا انسان به کمال "یافتن تو" رسید؛ و حال… مضحک نیست؟هر که این روزها خود را به عصر حجر نزدیک تر می کند نامش می شود روشن فکر و مدرن…مضحک نیست؟!!!

و می دانم …خوب می دانم این روزها وجود نازنینت در تب می سوزد…می دانم مثل همیشه در ماجراهای پر فراز و نشیب می سوزی و ایستادگی می کنی، کاش زبانی برای گفتن داشتی، زبانی برای گفتن آنچه تو را اینچنین گداخته است! دنیایی به تو مدیون است و شرمنده…و من نیز شرمنده ! شرمنده ام که تاج تو را به سر می نهم و گناهم را زیر سایه ی تو پناه می دهم، ای چادر خاکی زخمی من ! مرا ببخش که حرمتت را گاهی می شکنم…مرا ببخش که گاهی فراموش می کنم داشتن تو را به خون های بسیار مدیونم… همه ‌ی ما را ببخش…چه کسانی که بودنت را به سخره می گیرند و چه کسانی که زیر سایه تو… 

  بمان و بمان، که تو لباس پسندیده شده از سوی خدا برایم هستی، لباسی که خدای مهربانم، آن را مایه زینتم قرار داد…

پس با عشق به خدای زیبایی ها خواندم:

یَا بَنِی آدَمَ قَدْ أَنزَلْنَا عَلَیْکُمْ لِبَاسًا یُوَارِی سَوْءَاتِکُمْ وَرِیشًا وَلِبَاسُ التَّقْوَىَ ذَلِکَ خَیْرٌ ذَلِکَ مِنْ آیَاتِ اللّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ

ای فرزندان آدم برای شما، لباس فرو فرستادیم که اندام شما را بپوشاند؛ و مایه زینت شماست؛ و لباس تقوی بهتر است؛ این از آیات خداست، باشد که متذکر شده، پندگیرند.(سوره اعراف/ آیه 26)