همیشه اول هرماه توذهنم تاریخ تولداطرافیانم رومرورمیکنم به اردیبهشت که نزدیک میشدیم چندبارمرورکردم اماچیزی یادم نیومد!!!

چرایادم رفت؟؟ من که همیشه تاریخ تولددوستام یادمه وهمیشه سعی میکنم اولین نفربهشون تبریک بگم چطوری روز تولدشماروفراموش کردم؟؟؟؟

اول اردیبهشت سالروزتولدت بود!

باچندروزتاخیرتولدت مبارک ابراهیم هادی عزیز...

دقت کردید وقتی یه نفر کسی رو دوست داره همش میخواد یه طورایی بهش بفهمونه با حرف وهدیه و...

حالا اگه کسی رو خیلی خیلی و بیشتر از همه دوست داشته باشه بهترین حرفها رو باهاش میزنه وبهترین هدیه ها رو براش آماده می کنه 

اون طرف هم اگه این شخص رو  خیلی دوست داشته باشه ارزشی که برا حرفا وهدیه هاش میذاره خیلی خیلی زیاده تا جایی که ممکنه این حرفها وهدیه ها مثل ذره ذره وجودش  باشن ویا حتی بیشتر از جونش  براش عزیز باشه واین هدیه رو اگه بخواد به کسی بسپاره میگرده و با امانت ترین وبهترین فرد رو پیدا میکنه وهرکسی که برای هدیه هاش ازرش بذاره دوست داره ...

خدا از بین پیغمبراش آخریش رو خیلی خیلی دوست داشت به خاطر همین بهترین حرفها وبهترین هدیه هاشو برا همین آخری گذاشت حرفهایی از جنس نور که تو قالب قرآن باهاش زد وهدیه ای از جنس بلور که با دخترش فاطمه س تجلی کرد

علاقه ی پیغمبر ص به این دوتا هدیه خیلی خیلی زیاد بود تا جایی که برا حفظ قرآن اونو به همه آموزش داد تا جهانی شد

اما برا هدیه ای که از طرف خدا اومده بود یه ارزش دیگه قائل بود وحساسیت خاصی روش داشت به حدی این هدیه رو دوست داشت که انگار جونش به این هدیه بسته است و چند بار هم گفته بود که فاطمه پاره ی تن منه هرکسی فاطمه رو دوست داره انگار منو دوست داره وهرکسی که فاطمه رو اذیت کنه انگار منو اذیت کرده

وقتی زمان این رسید که هدیه اش یعنی فاطمه ی عزیزش رو دست کسی به امانت بسپاره از خدا کمک خواست وخدا بهترین خلق بعد از پیغمبرش رو بهش معرفی کرد وپیغمبر ص بهترین هدیه ی خدا یعنی فاطمه رو دستَ بهترین مخلوق خدا یعنی حضرت علی ع سپرد.

وبرا کسانی که برا هدیه اش که از طرف خدا اومده ارزش قائل اند یه حساب دیگه ای باز میکنه.

گر مهر وماه را به دو دستم نهد قضاَ

یک ذره از محبت زهرا س نمی دهم

امام زمان (عج):

و مارا از شیعیان دور نگه نمی دارد مگر اعمال بد آنان

که به ما می رسد و برای ما ناخوشایند و دور از انتظار است . . .

ازشنبه درون خود تلنبار شدیم/تا آخر پنج شنبه تکرار شدیم

خیر سرمان منتظر دیداریم/ جمعه شد و لنگ ظهر بیدار شدیم . . .

 التماس دعا

دانه های برنج را دانه دانه از روی پارچه ی سفید جمع می کند. دانه های جمع شده را که می ریزد کنار غذای خورده نشده،

تازه می فهمیم کشیده شدن امتداد آن پارچه ی سفید، از روی میز تا روی پایش برای تمیز ماندن عبایش نیست؛

برای تمیز ماندن برنج هاست، که از قاشق که می افتند، از خوردن نیفتند.

با یک دست و آن هم دست چپ غذا خوردن سخت است؛ گاهی برنج می ریزد دیگر..

میرود و من
پشتش آب
نمی ریزم
وقتی هوای رفتن دارد
دریا را هم
به پایش بریزی
بر نمی گردد .............