www.faater110.ir
.:: نویسندگان ::.
مدیر وبلاگ: پلاک [66]
مجموعه کلیپ صوتی
«جامعه ی مهدوی»
دانلود کنید:
منبع:
www.snn.ir
همیشه همه با کبوتران حرمت صفا می‌کنند
با گنبد و ضریح و بارگاه، با ایوان طلا و پنجره فولاد با چند دانه گندم و چند جرعه آب... و همیشه آرزو می‌کنند کاش کبوتر حرمت بودند یا حتی پیاله‌ی سقاخانه‌ات... اما مگر این کفترها به اعتبار تو کبوتر نشده‌اند؟! این پنجره هم چون دخیل توست، شفا می‌دهد و این گنبد از تو طلا شده است و این ایوان و این ضریح با تو زیبا شده‌اند... و خاک پای این زائر از عطر تو متبرک شده است راستش خودم هم همیشه درگیر همین‌هایم! دلم خیلی بند همین گنبد و ضریح و کبوترهاست! چون به اعتبار تو این حرم ، حرم است. در این روزگار که نمی شود به هیچ کس اعتماد کرد، حرمی هست که می شود حتی به دیوارهایش تکیه زد چه رسد به صاحبش... السلام علیک یا حضرت آرامش یا ضامن آدم...
چشم هایم را آرام روی هم می گذارم...
ترنم اذن دخول جاری لب هایم می شود...
من بر در بهشت ایستاده ام... دری از درهای پیامبرت...
و می دانم جز با اذن نباید در بهشت قدم نهاد...
و می دانم صاحب این سرا زنده است، نزد تو و آگاه بر احوال من...
و می دانم سلامم را پاسخ می دهد حتی پیش از سلام دادن ِ من...
و می دانم...
و می دانم بی اذن نمی شود که داخل شد...
با هر طلب اذنی دلم فرو می ریزد...
أ أدخل یا رسول الله... دلم تکان می خورد...
أ أدخل یا حجة الله... هزار تکه می شود...
أ أذخل یا ملائکة الله... روی هم می ریزذ...
وجودم غرق شرم می شود... فإن لم أکن أهلا لذلک فأنت أهل لذلک... من لایق این همه کرامت نیستم...
فأنت أهل لذلک... چند فدم جلوتر می آیم!... فأنت أهل لذلک...
حسی آمیخته از خوف و رجا دلم را پر می کند...
اشک جاری می شود...
اشک نشان اذن است...
فأذن لی یا مولای فی الدخول... دوباره جان می گیرم...
سرم را بلند می کنم و نگاهم پر می شود از ملکوت حرم... أفضل ما اذنت لأحد من أولیائک...
لبخنذ می زنم... تبسم می کنی... فأن لم أکن أهلا لذلک فأنت أهلا لذلک...
من.. بر در ِ تو... زیر همین اذن دخول جان می گیرم...
.
دنیا با تمام قیل و قالش همین جا تمام می شود... زیر همین تابلوی اذن دخول...
چه آرامش عجیبی است پشت کردن به دنیا و قدم گذاشتن در ملکوت ِ تو آقا...
السلام علیک یا حضرت آرامش یا ضامن آدم...
شهادت حضرتش تسلیت باد.
چشم هایم را آرام روی هم می گذارم...
ترنم اذن دخول جاری لب هایم می شود... من بر در بهشت ایستاده ام... دری از درهای پیامبرت... و می دانم جز با اذن نباید در بهشت قدم نهاد... و می دانم صاحب این سرا زنده است، نزد تو و آگاه بر احوال من... و می دانم سلامم را پاسخ می دهد حتی پیش از سلام دادن ِ من... و می دانم... و می دانم بی اذن نمی شود که داخل شد... با هر طلب اذنی دلم فرو می ریزد... أ أدخل یا رسول الله... دلم تکان می خورد... أ أدخل یا حجة الله... هزار تکه می شود... أ أذخل یا ملائکة الله... روی هم می ریزذ... وجودم غرق شرم می شود... فإن لم أکن أهلا لذلک فأنت أهل لذلک... من لایق این همه کرامت نیستم... فأنت أهل لذلک... چند فدم جلوتر می آیم!... فأنت أهل لذلک... حسی آمیخته از خوف و رجا دلم را پر می کند... اشک جاری می شود... اشک نشان اذن است... فأذن لی یا مولای فی الدخول... دوباره جان می گیرم... سرم را بلند می کنم و نگاهم پر می شود از ملکوت حرم... أفضل ما اذنت لأحد من أولیائک... لبخنذ می زنم... تبسم می کنی... فأن لم أکن أهلا لذلک فأنت أهلا لذلک... من.. بر در ِ تو... زیر همین اذن دخول جان می گیرم... . دنیا با تمام قیل و قالش همین جا تمام می شود... زیر همین تابلوی اذن دخول... چه آرامش عجیبی است پشت کردن به دنیا و قدم گذاشتن در ملکوت ِ تو آقا... السلام علیک یا حضرت آرامش یا ضامن آدم...
لبخند [12] ، تبریک [4] ، حضرت رضا [3] ، دلنوشته [3] ، طنز [3] ، سیاسی [3] ، محرم [2] ، وبلاگ نویسی [2] ، بصیرت [2] ، تسلیت [2] ، اطلاعیه [2] ، انتظار [2] ، با مزه [1] ، بامزه [1] ، بدون شرح [1] ، بسیجی [1] ، ...تشر به سربازانی که فراری شده اند از امام! [1] ، 1 [1] ، 5 [1] ، آه [1] ، اطلاع رسانی [1] ، امام خامنه ایی [1] ، امام زمان [1] ، دلنوشته ای از تنها [1] ، ده خواهش [1] ، خاطره [1] ، خاطره ی تهاجم فرهنگی [1] ، ویژگی کامل شدن [1] ، مناجات [1] ، شعر [1] ، شهدا [1] ، شهید شهریاری [1] ، طنز سیاسی [1] ، عزیز حزب الله [1] ، ماه رمضان [1] ،
